GÜL

Uzak sanırdım seni

Değilmişsin ki

Burnumun ucundaki ben gibiymişsin

Ben gibiymişsin

Tanıdıkça anladım

Aynasızlıktan görememişim

Ne zaman deniz kıyısına gittim

O zaman seni gördüm

Önce seni gördüm, sonra ileriyi

Anılar

Masaların üstünde ne var
Kitaplar mı onlar
Yaprakları sararmış
Eskiden olsa sararmazdı kitaplar
Sayfaları karıştırılırdı
İçinden sararmış solmuş anı taşıyan çiçekler çıkardı
Kimbilir belki bir hüzünde koyulmuştu